เป็นโครงการที่ตั้งขึ้นโดยสมาคมนิสิตเก่าวิศวกรรมศาสตร์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มีวัตถุประสงค์เพื่อรณรงค์ให้นิสิต นิสิตเก่า คณาจารย์ และบุคลากรของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเข้าร่วมการบริจาคโลหิต เป็นการปลูกฝังจิตสํานึกสาธารณะและสร้างความสามัคคีในหมู่นิสิต นิสิตเก่า คณาจารย์ และบุคลากรของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

เป็นการปลูกฝังจิตสํานึกสาธารณะและสร้างความสามัคคี ในหมู่นิสิต นิสิตเก่า คณาจารย ์และบุคลากรของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ทั้งยังเป็นการช่วยเพิ่มปริมาณ โลหิตสํารองของสภากาชาดไทยด้วย อีกทั้งโครงการยังมีเป้าหมายที่จะปลูกฝังลักษณะบัณฑิตที่พึงประสงค์ให้แก่ผู้ปฏิบัติงานและผู้เข้าร่วมโครงการ เช่น มีคุณธรรม คิดเป็น ทำเป็น มีภาวะผู้นำ มีสุขภาวะ และมีจิตอาสาและสำนึกสาธารณะ

การบริจาคโลหิตในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเริ่มเป็นครั้งแรก ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2506 เมื่อนิสิตคณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้ร่วมใจกันบริจาคโลหิตให้แก่ศูนย์บริการโลหิตแห่งชาติสภากาชาดไทย ทําให้ในปีต่อมานิสิตคณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้ร่วมกันจัดสัปดาห์บริจาคโลหิตขึ้นอีกครั้ง เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร

เกิดการแพร่ระบาดของโรคเอดส์ ทําให้นิสิตจํานวนมากเกิดความหวาดวิตกว่าอาจมีความเสี่ยงในการติดเชื้อจากการใช้เข็ม จึงทําให้จํานวนผู้บริจาคโลหิตลดลงเป็นอย่างมาก